நான் அலுவலகத்தில் இருந்த காலை நேரத்தில் திடுதிப்பென்று தேனருவியின் கணவன் உள்ளே நுழைந்தான்.
அவன் கண்களில் பளபளப்பு மின்னி கூர்மையாக வெறித்தது. உடலில் எந்த அசாதாரண மாற்றமும் தெரியவில்லை.
வலிமையற்ற புன்னகையும் அதில் நிறைய கேள்விகளும் தொக்கியிருந்தது. ஒரு கையால் இன்னொரு முழங்கையை தாங்கிகொண்டு எதிரில் வந்தான்.
நான் ஸீட்டை விட்டு எழுந்து கரம் கூப்பி வணங்கி புன்னகை செய்து அவன் பேசுவதற்கு முன்பாக பேச ஆரம்பித்தேன்.
வணக்கங்க. நான் மூர்த்தி. ரெண்டு தபா வீட்டுக்கு வந்தேன். சீஃப்கிட்ட எல்லா ரிப்போர்ட்டும் கொடுத்து இருக்கேன். தங்கச்சி எப்படி இருக்காங்க? மனசை திடமா வச்சுக்க சொல்லுங்க என்றேன்.
இப்போது அவன் முகம் மாறியது. சட்டென்று புன்னகை செய்தான்.
வாங்க… ஸாரை பார்க்கலாம் என்று கூறி கதவை திறந்து உள்ளே அனுப்பினேன்.
இனி ரெண்டு பேரும் பேரம் பேசுவார்கள்.
வெளியில் வந்து தேனருவிக்கு போன் செய்தேன்.
உன் புருஷன் இங்கே இருக்காரு.
ஐயையோ…
கவலை வேண்டாம். சமாளிச்சிட்டேன்.
சரி.
என்ன பண்றே…
சும்மாதான்… நீ..
நானும்… நாளைக்கி வரவா?
ஒரு மாசம் போட்டுமே.
சரி.
மூர்த்தி, உனக்கு மனசு வலிக்கலையா?
எதுக்கு?
நல்லா படிச்சிருக்கே. சம்பாதிக்கறே. அப்பறம் நமக்கு ஏன் இந்த எச்சபுத்தி னு உன் மனசில் தோணவே தோணாதா?
என்ன ஒரே பாடமா நடத்தறே. நான் சின்ன வயசில் படிச்சிருக்கேன்.
நாம படிச்ச அந்த பாடங்களுக்கு நடுவில் எங்கினையாச்சும் ஒழுக்கம் நேர்மை நீதி நியாயம் அது இது ன்னு வருதா?
அதெல்லாம் எப்படி வரும்…
வராது. வராமலே போயிடுச்சு.
யாரோ ரொம்ப காலத்துக்கு முன்னாடி அதை நமக்கு சொல்லி கொடுத்தாங்க. இப்ப இல்ல.
சட்டம், விதி,கட்டுப்பாடு, மதிப்பு, மரியாதை, மூத்த மனுஷன், இறங்கி நின்னு கேக்கிறது, பணிவு எல்லாம்…அந்த எல்லாமும் நாமளே குழி தோண்டி புதைச்சிட்டு அவன் கெடுத்தான் இவன் கெடுத்தான்னு சொல்லிட்டு தப்பிச்சு ஓடி ஓடி ஒளிஞ்சு இப்ப இங்கே வந்து என்ன செய்யறது தெரியாம முழிச்சிட்டு நிக்கறோம்.
ஸோ…
ஸோ… இன்னிக்கி நிலைமைக்கு நாம் எதையும் திருத்த முடியாது. பேசாம இந்த ஜோதியில் கலந்து ஜாலியா ஜோதியா இருந்துட்டு யார்கிட்டயும் மாட்டிக்காம போய்டனும். ஒரே நிம்மதி அதுதான்.
ரொம்ப குழப்பி விடரே நீ?
இப்ப என்ன ட்ரஸ் நீ?
நைட்டி.
உள்ள…
உள்ள என்னத்தை போட?
சரி கீழ படுத்து கால் மேலே கால் போட்டுக்க. அந்த சந்து வழியா போட்டோ எடுத்து எனக்கு அனுப்பிட்டே இரு. உன் குழப்பம் எல்லாம் தானா தீர்ந்து போய்டும்.
நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்தே எங்கள் வீட்டில் மீனும் மாட்டுக்கறியும் பன்றிக்கறியும் சமைப்பார்கள். மிக சிறிய வயதிலேயே அந்த சுவை என் நாக்கில் பரவி உடலில் கலந்து பதிந்து விட்டது.
பத்து வயதில் எனக்கு தோல் நோய் ஒன்று வந்தது. அது சொறியா சிரங்கா என்று தெரியவில்லை. காலும் கையும் அடையாய் தசை பெருகி கறுத்து கிடந்தது. பார்க்கவே விகாரமாய் இருந்தது. தசைகள் வீங்கி வற்றின.
வெளியில் எந்த அரிப்பும் இல்லை என்றாலும் உள்ளுக்குள் பயங்கர நமைச்சல். எந்த நேரமும் சுவரின் மீது கைகளை தேய்த்து கொண்டே இருப்பேன். ஒரு காலால் இன்னொரு காலை வரட் வரட்டென்று பிராண்டுவது போல் சொறிவேன்.
மேல்தோல் பிரிந்து கரிய அழுக்கு நிறத்தில் குருதி வெளியில் வரும். அப்பா எல்லா டாக்டரிடமும் கூட்டிகொண்டு போய் காட்டி டெஸ்ட் எல்லாம் எடுத்தார். ஒன்றும் சரி ஆகவில்லை. அப்போதுதான் அங்கே தன் நோய்க்கு வைத்தியம் பார்க்க வந்த விஸ்கிராஜா எனக்கு பழக்கம்.
என்னை பார்த்துவிட்டு ரோட்டோர சிக்கன் கடையில் எதையாவது தின்றிருக்கலாம் என்று சொல்லி ஒரு நாட்டு வைத்தியரிடம் கூட்டி கொண்டு காட்டியதால் ரெண்டு மூன்று பத்தியத்தில் நோய் சரி ஆனது.
அது முதல் விஸ்கிராஜாவை எனக்கு பிடிக்கும்.
சைக்கிளில் ஊரெல்லாம் சுற்றுவான். நிறைய கதைகளை சொல்வான். பெரும்பாலும் பெண்கள் கதையாகவே அது இருக்கும். சீமைக்காரிய ஆட்டைய போடும் படங்கள் எல்லாம் காட்டுவான்.
இன்னும் நிறைய ட்ரிக் சொல்லி குடுப்பான். காலேஜில் படிக்கும்போது பொண்ணுங்க நம்பர் எப்படி வாங்கணும், அவங்ககிட்ட எப்படி பேசணும், சிஸ்டர் னு சொல்லிட்டு காலப்போக்கில் எப்படி அந்த உறவை திரிச்சு அவளை தனக்கு காதலியாக்கணும் எல்லாம் சொல்லி தருவான்.
நம்ப வீட்டு பொம்பளகளை அதான் நம்ம அம்மா அக்கா தங்கையை விட்டு அப்பப்ப அவளோட போன்ல பேச சொல்லணும். அப்போதான் அந்த பொண்ணுக்கு நம்ம மேல சந்தேகம் வராது. நாம ரொம்ப யோக்கியம் னு காட்டிக்க வீட்டோட பேசவச்சிட்டே இருக்கணும். அதுவும் முக்கியம்.
முடிஞ்சா ஒருநாள் பார்த்து பொண்ணை வீட்டுக்கு கூட்டியாந்து அறிமுகம் பண்ணிக்கிடனும். அந்த பொண்ணோட சும்மா கொஞ்சி கொஞ்சி நம்ம வீட்டு பொம்பளை பேசிச்சுனா மனரீதியா ஒரு மாற்றமே வரும். நம்ப வீட்டுக்கு வந்துட்டா சொர்க்கத்துக்கே வந்த மாதிரி ன்னு காட்டிக்கணும்.
அப்பால நாமதான் இந்த நாட்ல மண்ணு மயிரெல்லாம் பிடிச்சு வச்சு இன்னமும் பண்பாடு கலாச்சாரமெல்லாம் காப்பாத்திட்டு இருக்கோம்னு அவகிட்ட சொல்லிட்டே இருக்கணும்.
அப்பால பிள்ளைய பெத்த உடனே உன் சொத்து பாகத்தை வாங்கிட்டு வா னு விரட்டி வுட்ரணும். அவ சொத்தோடு வந்தா பொறவு சேத்துகிடலாம். இல்லாட்டி இங்கினேயே நம்ம ஆளுல ஒருத்தியை கட்டிக்கிடலாம் என்றெல்லாம் சொல்வான்.
அப்போது பயமா இருந்தது. இப்ப இல்ல. ஆனா நான் கல்யாணம் வரைக்கும் போக மாட்டேன். அது கஷ்டம். இப்ப ரெண்டா வெட்டி ரோட்ல வீசிட்டும் போய்டரங்க. ஸோ அது மட்டும் கூடாது என்று முடிவு செய்தேன்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
நேத்து தேனருவியின் வீடியோவை வச்சு ரொம்ப நேரம் பார்த்தபடி இருந்தேன்.
ரொம்ப சின்ன வயசில் கெட்டி குடுத்த பின்னாடி அப்பப்ப அப்பனும் ஆத்தாளும் சுக துக்கம் கேட்டுட்டு போய்டுவாங்க. அவங்ககிட்ட மனசு விட்டு எல்லாத்தையும் சொல்ல முடியுமா?
அந்த நேரத்தில்தான் இப்படி தெருவில் போகும் என் போன்ற ஆண்களுக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கும்.
இனி எப்படியாவது தேனருவியை ருசி பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.
வில்சன் அறையில் இருந்தார். சிக்கிய பொய்யை சொல்ல முடியாது. இருந்தும் முயற்சி செய்யலாம் என்று அறைக்குள் நுழைந்தேன்.
என்ன… என்று பார்த்தார்.
என்னமோ அன்ஈஸியா இருக்கு சார்…
ஸோ…
நான் டிஸ்பென்சரி போய்ட்டு நாளைக்கு?
கண்மணிகிட்டே சொல்லிட்டு போ.
வரேன் சார்.
வெளியில் வந்து ஒரு கிங்ஸ் பற்றவைத்து தேனருவியை என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தேன்.
தேனருவியை விடவும் அவள் புருஷன் மீதிருந்த ஆங்காரமே எனக்குள் கடும் வெறியை ஏற்றி கொண்டிருந்தது. அவன் உடம்பெல்லாம் பணமும் அதிகாரமும் கொப்பளித்து ஊற்றியது.
எனக்கு எல்லாம் தருவதாக சொல்லி விட்டு ஒரு உடைந்து போன டிகிரியை கொடுத்து வோட்டை மட்டும் வாங்கி என்னிடம் வாங்கி கொண்டு என்னை தெருவில் சோற்றுக்கு நக்க வைத்திருக்கும் ஜனநாயகம் என் மென்னியை திருகி எறிவது போல் உணரும் போதெல்லாம் உடம்பு துள்ளியது. என்னதான் செய்ய முடியும்?
எல்லாமும் போகட்டும்.
தேனருவி…
வீட்டுக்கு போனபோது மணக்க மணக்க மஞ்சள் பூசி குளித்து இருந்தாள். பழைய கெட்டப்பில் யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் வீட்டுக்குள் புகுந்தேன்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
உள்ளே சென்றதும் ஒரே அணைப்பாய் அணைத்தேன்.
விடு. வந்தவுடனே….
தேனு… எவ்ளோ மூடு தெரியுமா?
கெடக்கட்டும். தம்பி கேஸ் என்ன ஆச்சு?
சீஃப் அதைத்தான் பார்த்துட்டு இருக்கார்.
கிழிச்சார்… ஒரு தகவலும் வரலை.
நீ உன் தம்பி செத்து போனது கொலை னு நிச்சயமா நம்புரியா?
ஆமா. எனக்கு எம்புருஷன் மேல கூட எனக்கு சந்தேகம் இருக்கு. நேத்து ரெண்டு பேர் வந்தாங்க.
உன் வீட்டுக்காரர் பண்ற ஊழல் வாங்கற லஞ்சம் எல்லாத்துக்கும் விமோசனம்னா நீங்க குடும்பத்தோட உன் பிள்ளை குட்டியோட மண்டையில் புழு வச்சு புழுத்து சாகணும். அப்ப கூட பாவம் போவாது. உன்னை ஓல் போட்டு அந்த பாவத்தில் நானும் கொஞ்சம் வாங்கிக்கறேனே என்றேன் என்னை அடக்கி வைக்க முடியாமல்.
தேனருவி ஆடிப்போனாள்.
நாயே.. வெளியே போடா என்றாள்.
திட்டு. உண்மை அதுதான். உனக்கே நல்லா தெரியும். நான் உன்கிட்ட எதையும் மறைக்க வேண்டியது இல்லை.
கொஞ்சநேரம் அமைதியாக இருந்தோம்.
மூர்த்தி… நீ சொன்னது உண்மை. என் அப்பனும் ஆத்தாளும் பதினாறு வயசிலேயே கெட்டி குடுக்க துடியா துடிச்சாங்க. மொரட்டு குடும்பம். எதிர்பேச்சு பேச முடியாது. இந்தா… (தொடைக்குள் விரலை ஓட்டினாள்) இந்த ஓட்டைக்கு ஒரு ஓட்டடைகம்பு னு கல்யாணத்தை பண்ணிட்டாவ. நான் பொட்டை, என்ன செய்ய முடியும்?
எம் புருஷனுக்கு மொத ராத்திரியில் கூட பேச தெரிலை. முழிக்கறாரு. அப்படி இப்படின்னு அது ஆச்சு. பொம்பளை னா உடம்பை கொண்டாட வேண்டாமா? அவளை உலைப்பானை மாதிரி கொதிக்க விட்டு அணைக்க வேண்டாமா?
என் கூட படிச்சவ சொல்ற கதைகளை கேட்டா எனக்கு ஆத்திரமா வரும். சும்மா நாலு குத்து குத்தி நெம்பிட்டு தண்ணி ஊத்திட்டு போய்டுவாரு இவரு. இவர் தூங்கும்போது எனக்கு சலசலனு வடியும்.
எடுத்து சொல்ல வேண்டியதுதானே?
இது என்ன காத்துல காத்தாடி விடறதா? சொல்லிகிட்டே இருக்க…
உண்மைதான். அப்பறம்…
பணம். பணம். ரெண்டு பிள்ளையாச்சு. உடம்பு அப்படியே ரணமாத்தான் கெடக்கு.
கஷ்டம் தேனு… இப்ப ஒண்ணுமே பண்றது இல்லையா…
வெக்கத்தை விட்டு சொல்றேன். அவருக்கு நான் சப்பி விட்டா போதும்.
அப்படினா?
தெரியாத மாதிரி எல்லாத்தையும் கேளு… இந்த மனுஷன் மூத்திரம் போய்ட்டு சுத்தம் கூட பண்ண மாட்டான். ஜட்டிய உருவிப்போட்டு லுங்கிக்குள்ள என் தலையை அழுத்தி நுழைச்சிட்டு… எனக்கு கொமட்டிட்டு வரும். நாத்தமா நாறும். அப்பவும் நான் செஞ்சு தொலைப்பேன்.
கொடுமைடி… துண்டா கடிச்சு துப்ப வேண்டியதுதானே.
தேனருவி எதுவும் பேசவில்லை. எழுந்து கிச்சனுக்கு போனாள். பின்னாடியே நானும் போனேன். கேஸ் அடுப்பை எரியவிட்டு பாலை காய்ச்ச துவங்கினாள்.
நான் பின்புறமாய் நின்று அவள் புட்டத்தின் நடுவே என் ஆண்மையை வைத்து லேஸாய் தேய்க்க ஆரம்பித்தேன்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
இந்த எண்ணங்களை எனக்குள் யார் எப்படி உருவாக்கினார்கள் என்பதை அடிக்கடி யோசித்தும் பார்ப்பேன்.
அரசு, அரசின் உறுப்புகள், அரசியல்வாதி, சமூகம், வரலாறு, செங்கிஸ்கான், இடி அமீன், கைபர் கணவாய், கார்ப்பரேட், இலுமிநாட்டி, பஞ்சம், நோய், அடிமைத்தனம் எப்படியெல்லாம் யோசிக்க முடியுமோ யோசிக்க சொன்னார்களோ அப்படியெல்லாம் யோசிப்பேன்.
என்னை கெடுத்து சீரழித்த கூட்டம் என் ஊரில் என் தெருவில் என் அருகிலேயே இன்னும் இருக்கிறது.
ஒரு விஸ்கிராஜா இல்லை ஓராயிரம் விஸ்கிராஜாக்கள் இருக்கிறார்கள். சின்ன அறிவியல் சூத்திரத்தின் மூலம் ஒழிக்க வேண்டிய சமூக அனர்த்தங்களை பிளவுகளை பறித்து தின்பதை பிறரை அழிப்பதை முற்றிலும் தடுக்கவோ நிறுத்தவோ முடியும்.
ஆனால் அதை செய்யாது சமூக சிக்கலாக்கி… அதை பரப்பி… அவனுக்கும் இவனுக்கும் வெறியேற்றி…
மூர்த்தி….
என்ன?
நல்லா செய்வியா நீ?
செய்வேண்டி.
வா பெட்ரூம் போகலாம்.
அவள் புருஷனின் லுங்கி ஒன்றை கொடுத்தாள். பேண்ட்டை கழற்றி போட்டு அதை உடுத்தி கொண்டேன்.
இருவரும் போர்ன்விட்டா குடித்தோம்.
எங்கள் மொபைல் போனில் ஏரோபிளேன் மோட் செட் பண்ணினோம்.
பண்றதை வீடியோ எடுத்துக்குவோமா? (இதில் எல்லாம் நான் சரியாக இருக்க வேண்டும். எவளையும் நம்ப முடியாது)
வேண்டாம் என்றாள்.
சரி என்று போனை நேரே நிற்க வைத்தேன். அங்கு 68ஜிபி எஸ்டி கார்டில் எல்லாம் பதிவாகி கொண்டிருக்கும் என்பது எனக்கு நன்றாக தெரியும்.
உனக்கு டேஸ்ட் என்னடி என்றேன்?
லோட்டஸ் பொசிஷன். இல்லாட்டி லீப் ஃப்ராக் என்றாள். அது எப்படி என்று சொல்லியும் கொடுத்தாள்.
கேட்கவும் செய்யவும் வினோதமாக இருந்தது.
இப்பொழுது எல்லாம் மாறிவிட்டது. ஹோட்டலில் விதம் விதமான தோசைகள் வந்து விட்டதை போல் விதம் விதமான வீடியோ பார்த்து பெண்கள் ஐட்டம் ஐட்டமாக கேட்க ஆரம்பித்து விட்டனர். புருஷனிடம் கேக்க முடியாது. அவனுக்கு மனதில் சந்தேகம் வந்துவிடும். அவனாக காட்டி ஓட்டினால் பின் பேசலாம்.
இப்படி மூன்றாம் மனிதனிடம் எந்த வெட்கமுமின்றி கேட்கலாம். அப்படி கேட்கவில்லை என்றால் நானே கேட்க தூண்டி விடுவேன்.என்ன இவ்ளோ அசிங்கமா பேசறே என்று கேட்டால் பிஸியாலஜியில் இது ஒரு விதமான சைகொலொஜிகல் ட்ரீட்மெண்ட். இந்த மாதிரி என்று சொன்னால் போதும்.
மொத்தத்தில் நான் நாகரீகமான நடையும் வார்த்தைகளையும் பேச்சில் உதிர்த்து கொண்டே இருந்தாலும் என் மனதால் அவளை நான் அறுப்புக்கு வந்த மிருகத்தை போலவே பார்ப்பேன்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
அன்று மாலை வரையிலும் நேரம் போனதே தெரியவில்லை எங்களுக்கு.
பேசுவதும் பின் உண்பதும் பின் கூடுவதுமாய் போய் கொண்டே இருந்தது. இடையிடையே என் புருஷன் இப்படி என்று ஆரம்பிக்கும் போது அவளுக்கு முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பித்து விடுவேன்.
அவள் கீழே ஷேவ் செய்திருக்கவில்லை. அடுத்த முறை செய்து விடுவதாக சொன்னாள். செய்துவிட்டு கொஞ்சம் அத்தர் புனுகு போட்டுக்கொண்டால் எரியாது என்று சொல்லி குடுத்தேன்.
வழக்கமாய் கேட்பது போல் நீ நாக்கு விடுயா என்றாள். அடுத்த முறை என்றேன். கொழுத்து கிடந்த என் குறியை பிடித்து பிடித்து ரசித்தாள். அவள் அப்படி செய்யும் போதெல்லாம் எனக்கு அவள் புருஷனின் நினைவு வந்தது. உள்ளூர சிரித்து ரசித்தேன். எத்தனை கோடி லஞ்சம் வாங்கினாலும் அந்த பணத்தால் இந்த இழிவை போக்க முடியாது.
ஒருதடவை கை அடிச்சு உன் மூஞ்சியில் விடவா என்று கேட்டேன் அவள் புருஷனை நினைத்துக்கொண்டு. ஐய அது வேணாம். சரக்கு வேஸ்ட்டா போய்டும். உள்ளார விட்டு காலி பண்ணு என்றாள். (கள்ளி)
அந்தி நேரம் வரும் முன்பே கிளம்ப வேண்டும். தெருவில் ஆள் நடமாட்டம் தெரிந்தது. உடைகளை அணிந்து கொண்டேன். அவள் கணவனின் லுங்கியில் என் உயிர்துளி நிறைய சிந்தி இருந்தது. பார்க்க நிம்மதியாக இருந்தது.
இந்த லுங்கியை இப்ப தோய்ப்பியா என்றேன். அவர் வந்தா கட்டிக்குவாரு. இப்படி கட்டில் மேல் மடிச்சு போடு என்றாள்.
கதவை திறந்து வைத்து கையில் இருந்த ஃபைலை விரித்து வைத்து கொண்டே பேச ஆரம்பித்தோம்.
எம் புள்ளை அன்னிக்கு நீ வந்ததை வீட்டுக்காரர் கிட்டே சொல்லிட்டான்.
அப்பறம்…
நீ யாரு அப்பறம் உன் வேலை பத்தி எல்லாம் சொன்னேன்.
என்ன சொன்னே?
நம்ம மேட்ரு எல்லாம் சொல்ல முடியுமா. பொத்தாம் பொதுவா சொன்னேன்.
நான்கு நாள் கழித்து அந்த மன்மத நாளும் வந்தது. வில்சன் ஏதோ வேலை என்று அவதி அவதியாய் சென்னைக்கு போகிறேன் என்று கிளம்ப நான் ஆபிஸ் ரெஜிஸ்டரில் சைட் ஒர்க். அவுட் ஆஃப் ஆபீஸ் காரணம் உரக்கிடங்கு கொலை சம்பந்தமாக என்று (பிசாத்து சம்பளத்தை இழப்பானேன்) புளுகி விட்டு என்னுடைய ஓட்டை பல்சர் பைக்கை முடுக்கினேன்.
தேனருவி கணவன் இன்று இரவில் வீட்டுக்கு வர பத்து மணி ஆகும்.
வண்டி அவள் தெருவுக்குள் நுழைந்து அவள் வீட்டை தாண்டி பின் மூன்று வீடுகள் தள்ளி இருந்த ஒரு மரத்தின் (மரத்தின் பெயர் தெரியவில்லை. ஆனால் நிழல் இருந்தது) கீழே நிறுத்தினேன்.
சுற்றிலும் பார்த்தேன். யாரும் இல்லை. வாழ்க டிஷ் டீவிக்கள்.
இருந்தாலும் கவனமாய் ஒரு ஃபைலை எடுத்துக்கொண்டு ஒரு கையில் ஆங்கில தினசரியை தெரியும்படி பிடித்து கொண்டு தேனு வீட்டு மணியை ஒலித்தேன்.
தேனு வந்தாள். என்ன சிரிப்பு வாய் நிறைய.
முதலில் அந்த ரெட்டை கிழவிகள் பற்றி விசாரித்தேன்.
(வயதானவர்கள் கூட துணையாய் இருப்பது ஏதோ ஒரு தார்மீக அடிப்படையில் நம்மை தள்ளாட வைத்து விடும். அவர்கள் இருப்பதை நான் எப்போதும் உஷாராக கவனிப்பேன்.
ஒரு பெண் எப்போதும் தன்னை நிராதரவான நிலையில் உணர வேண்டும். அவளுக்கு எது கிடைத்தாலும் ஒன்று குறைவாக இருக்கிறது என்பதை சுட்டி காட்ட வேண்டும். அவளை கொஞ்சம் அழ செய்ய வேண்டும். பின் சமாதானம் செய்ய வேண்டும்.
ஆண் பெண் இந்த இரண்டு உடல்களுக்கும் இடையில் இருக்கும் பொதுவான சாதாரண காம உணர்வை எப்போதும் திகிலோடு எரிய செய்ய வேண்டும். பெரிய பெரிய முயற்சியெல்லாம் வேண்டாம்.
முலைகளை திரையில் துள்ளி துள்ளி ஆட்டும் நடிகைகள், வெட்டித்தனமாய் தின்று விட்டு உடம்பை முறுக்கி முறுக்கி காட்டும் நடிகர்கள் [விவசாய பெருமக்கள் உடம்பு ஏன் நோஞ்சானாய் இருக்குன்னு இந்த நாய்ங்க எப்போதான் பேசுமோ] படங்களை டிவியில் பார்க்கும்போது, இன்டர்நெட்டில் சல்லிசாய் கிடைக்கும் சகல போர்ன் படங்களை மட்டுமே பார்க்கும் அந்த பெண்களை அள்ளி சாப்பிடுவது மிக எளிது. தேனுவுக்கு இதெல்லாம் முன்பே அனுப்பி விட்டேன்.)
கதவை தாளிட்டாள்.
அவர் வந்துருவாரா?
சொன்னேனே டூர் போய் இருக்கார்னு.
ஓ…
அங்கே என்ன செய்வார் னு எனக்கு தெரியும்.
என்ன செய்வார்?
எவளையாச்சும் போடறதுக்கு தானே டூர் னு சொல்லிட்டு போறார்..
ஏன் தேனு. நீ நல்லா ‘கிண்’ணுனுதான இருக்கே.
அது ஒரு மாதிரி போராடிச்சு போய்டும்.
ஏன்?
நீ முன்னாடி யார் கிட்டேயாவது போய் இருக்கியா?
இல்ல. (பொய்தான். வேற வழி?)
எவளையாச்சும் செய். அப்போதான் தெரியும்.
அதான் வந்திருக்கேன்.
ஹுக்கும்…
சே… உன்னை மறக்கவே மாட்டேன். கையை அவள் தோள் மீது போட்டேன்.
இன்னிக்கி வேண்டாம்.
ஏன்?
இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் ஸ்கூலில் இருந்து பிள்ளைங்க வந்துரும்.
எனக்கும் அவளை அவசர அவசரமாக செய்ய விருப்பம் இல்லை.
உன் விருப்பம் தேனு.
பேசுவோமே. எதுவாச்சும் சொல்லு.
விளையாடுவோமா?
என்னது விளையாட்டு?
நான் உன்னை வீடியோ எடுக்கவா?
ஆத்தாடி…. வேணாம்.
ஏய்… சும்மா நம்ம கூச்சம் போறதுக்கு…
அதுக்கில்லே… யோவ் நீ ஆம்பிளையா.. நான் எப்படி உன் முன்னாடி…
(இது அடுத்த சிக்கல். எந்த பெண்ணும் இப்படித்தான் சொல்வாள். அவசரமே காட்ட கூடாது. அவள் மனம் இப்போது கணக்கு போடும். இவன் எப்படி? நம்பலாமா? என்றெல்லாம் யோசிக்கும். ஒரு போதும் அவளை மிரட்டும்படி நடக்க கூடாது. விரல்களால் தொட கூடாது. உற்று பார்க்க கூடாது. ஒரு மேதாவி போல் நாகரீக மனிதனை போல் நடந்து கொள்ள வேண்டும். வலிய சிற்சில ஆங்கில வார்த்தைகளை சேர்த்து பேச வேண்டும். கொஞ்ச நேரத்துக்கு மட்டும். அவளுக்கே சலிப்பு தட்டி விடும்)
கொஞ்ச நேரம் கழித்து தேனருவியே கேட்டாள்…
வீடியோ னா நீ எப்படியா எடுப்பே? கேம்கார்டர் கொண்டாந்து வச்சிருக்கியா?
நான் பதில் தரவில்லை.
தேனு..
இப்ப டூர் போன உன் புருஷன் அங்கே என்ன செய்வாரு? சாப்பிடற நேரம் ஆச்சு. சாப்பிடுவாரா இல்ல…
அவள் கொதிக்க ஆரம்பித்தாள்.
அப்படித்தான் சரிக்க வேண்டும். நான் மனதுக்குள் அவளின் எரிச்சலை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
யோவ்… நீ வீடியோ எப்படி எடுப்பே?
நீ செல்ஃபி அடிக்கறேலே. அதே மாதிரி எடுக்க பார்க்க செம கிக்கா இருக்கும்.
உண்மையாவா?
பின்னே… பேசிக்கொண்டே அவள் நைட்டிக்குள் கண்ணை விட்டேன். ஒன்றும் போடவில்லை. தயாராகத்தான் இருக்கிறாள் என்பது புரிந்தது. மனதும் கையும் பரபரத்தது. பொறு. பொறு என்று சொல்லிக்கொண்டேன்.
இப்ப என்ன பண்ண?
தேனு. ஒண்ணும் நீ பயப்படாதே. நான் எனக்குள்ள மட்டும் வச்சிக்கிறேன். கொஞ்ச நாள் கழிச்சு அழிச்சு போட்டுடுவேன். சாமி சத்தியம் என்றேன்.
யோவ்… இது வாழ்க்கை. மாட்டினா தூக்குல தொங்கிடுவேன். உன்னையும் கோர்த்து விட்டுட்டு என்றாள்.
உண்மையில் நான் யார் படத்தையும் நெட்டில் அப்லோட் செய்ய மாட்டேன். அது பின்னால் பல சட்ட சிக்கலை உருவாக்கி விடும். அதை எதிர்கொள்ளும் அளவு எனக்கு அரசியல் பாதுகாப்பு இல்லை.
ஒரு நாட்டின் கிறுக்கு பயல்கள் ஓட்டு போட்டு அனுப்பி வைத்த ஒரு பழைய மத்திய மந்திரியும் ஒரு பெண் உறுப்பினரும் மாறி மாறி காய் கசக்கி கிஸ் அடித்து உரசி உரசி மூஞ்சியை நக்கியபடி பிராந்தி அடித்து கொண்டிருந்த அசல் வீடியோ முன்பு என்னிடம் இருந்தது. அதையே யாருக்கும் அனுப்பவில்லை. இப்போது அந்த ரெண்டு பேரும் ஊருக்கு உபதேசம் செய்கிறார்கள். அரசன் எவ்வழி மக்கள் அவ்வழி.
என்னடா பச்சை பச்சையா பேசறே நீ? என் புருஷன் முன்னாடி கூட நான் அப்படி இருக்க மாட்டேன் என்றாள்.
இனி பேசி ஆகாது என்பதால் சட்டென்று அவள் ஒரு மார்பை பிடித்து கசக்க ஆரம்பித்தேன்.
யோவ்…சீ…புறம்போக்கு விடுடா என்றாள்.
என்னவோ சொல்லிட்டு போ. எனக்கு இல்லையா இது? நான் என்ன அவ்ளோ மோசமா? என்று உளற ஆரம்பித்தேன்.
அவள் திட்டினாலும் விலகி செல்லவில்லை. இப்ப கூட உன் வீட்டுக்காரரு யார் கூடவோ ஆட்டிட்டு….
பாத்துக்க…
பட்டென்று தேனருவி நைட்டியின் பின் பக்க ஜிப்பை உருவி லேசாக குனிந்து காட்டினாள். இருந்தாலும் முழுசாக தெரிந்தது. அந்த கணமும் எனக்கு கண்மணியின் நினைவு வந்தது.
பின்னர் சிறிது நேரம் பேசவும் அவள் உள்ளே கைவிட்டு வெளியில் எடுத்து காட்டிவிட்டு மூடவும் பின் பேசவுமாய் எங்கள் நேரம் கழிந்தது.
அவள் பிள்ளைகள் இன்னும் வீட்டுக்கு வந்தபாடில்லை. சும்மா புளுகி இருப்பாள் என்றுதான் நினைத்தேன்.
அவள் கண்களில் ஒரு கிறக்கம் மேவியது.
இப்போது வசமிழக்க ஆரம்பித்தாள்.
சரி கலத்துடி என்றேன்.
தேனருவி எழுந்து நின்று கழற்றி முழுமையாக அப்பட்டமாக நின்றாள்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
எனக்கு ரத்தம் கொதித்தது. எப்படி வளர்த்திருக்கிறான் அவள் அப்பன்.
அவிங்க எல்லாம் ராசா வூட்டு பொம்பளை கணக்கா இருப்பாளுக. ஊழல் காசு லஞ்ச காசு ன்னு உடம்பு முழுக்க வெந்த கறியும் பிஸ்தாவும் தின்னு நல்லகொழுப்பு ஏறி வெளுத்த கூ…யோட இருப்பாளுக.
ஒன்னோனையும் ரெண்டு நாளுக்கு சப்பி குடிக்கலாம்டா. அப்படி ஊறும் அவளுகளுக்கு. பாத்தா வெள்ளைக்காரி தோத்து போவா. அப்படி இருக்கும் அவளுகளுக்கு பு…… மேடு.
மூர்த்தி, சொல்றேன் கேட்டுக்க… அப்படி சிக்குச்சுன்னா விட்றாதே என்று விஸ்கிராஜா என் பதினோரு வயதில் எனக்கு சொல்லி கொடுத்தான்.
அவன் சொன்னதுக்கு பின்னால் ஆத்திரம் இருந்தது. கோபம் இருந்தது. இயலாமை இருந்தது. பசி இருந்தது. நிறைய தாழ்வு மனப்பான்மை இருந்தது.
எனக்கோ காமம் மட்டுமே இருந்தது. அப்போது முதலே ஒவ்வொரு பெண்ணையும் நான் இப்படித்தான் பார்ப்பேன். தவறு குற்றம் என்பதெல்லாம் எனக்கு கிடையாது. அப்படி சிந்திப்பதை நேர விரயம் என்று நினைப்பேன்.
என் மொபைலை எடுத்து கேமராவை செட் செய்தபோது தேனருவி முகத்தை மூடி கொண்டாள். முகமா முக்கியம்.
பின் அவள் கையை விலக்க சொன்னதும் வாய் நிறைய சிரிக்கும் பல்லுடன் போதுமா போதுமா என்றாள். நானும் விடாமல் சுட்டு கொண்டே இருந்தேன்.
மொபைல் அவளை நொடிக்கு நொடி விழுங்க ஆரம்பித்தது. அதை புரிந்து கொண்டவுடன் ஹாலில் இருந்து அடுத்த ரூம், அடுத்த ரூமில் இருந்து கிச்சன், கிச்சனில் இருந்து புழக்கடை கதவு வரை நாய் போல அம்மணமாய் ஓடினாள். நானும் துரத்தி துரத்தி வீடியோ எடுத்தேன். அவள் காலை விரிக்க சொல்லி போட்டோஸ் எடுத்தேன். வீடியோ எடுத்தேன்.
அடுத்த நொடி காலிங்பெல் ஒலித்தது.
அம்மா…
ரெண்டு சனியனும் சொன்னது போல் வந்து விட்டது.
அவசரமாக நைட்டி அணிந்து கதவை திறந்து இரண்டு பிள்ளைகளையும் வாரி முத்தமிட்டாள்.
அந்த அதிர்வில் என்னை பார்த்ததை மறந்தன அந்த இரண்டு பிள்ளைகள்.
என்னைப்பார்த்து கண்ணடித்து உள்ளே சென்றாள்.
இவர் யாரும்மா?
இவர் உன் மாமா பத்தி விசாரிக்க வந்த போலீஸ்டா தம்பி.
பின் உடனே தன் தம்பியை நினைத்து கதறி அழத்துவங்கினாள்.
தேனருவி திகட்ட திகட்ட பேசினாள். நான் கேட்டு கொண்டிருந்தேன். அவள் தம்பி கூட இப்போது அவளுக்கு மறந்து போய் விட்டான். அலுவலகத்தில் கண்மணியின் குண்டு சட்டிகளை ரசித்தபடி தேனருவி சொல்வதை கேட்க கேட்க சுகவெறி ஏறும்.
நீங்கதான் டிகிரி முடிச்சு இருக்கீங்களே. ஒரு வேலைக்கு போய்ட்டா கொஞ்சம் நிம்மதியா இருக்குமே என்றேன்.
அதுக்கெல்லாம் விட மாட்டாருங்க…
(இப்படிப்பட்ட புருஷனை கொண்டவள் தான் எனக்கு வேண்டும். எப்போதும் மனதின் கழுகு கண்ணால் மனைவியின் அசைவுகளை சந்தேகத்தால் துளைக்கும் புருஷன்.
பெண்கள் இயல்பாகவே நுட்ப அறிவு கொண்டவள். முப்பதடிக்கு முன்னால் செல்பவளின் பரந்த முதுகை நான் பின்னால் நடந்தபடி நாக்கால் நக்குவதை எப்படியோ உணர்ந்து கொண்டு தனது சேலையால் மூடி கொள்வாள்.
கணவனின் சந்தேககுணம்தான் அவளின் இந்த நுட்ப குணத்தை சாவடிக்கிறது. “நீ பார்றா என்னை” என்று அவள் மனம் ரோட்டில் போகும் அடுத்தவனை நோக்கி குறி வைத்து விஸிலுதி கூவுகிறது.
டிக் டாக் வீடியோ ஒன்று எடுக்கவேண்டி பஸ்ஸ்டாண்டில் நாலு பேர் பார்க்க பிச்சைக்காரி போல் குத்தாட்டம் போடும் விலைமாதுவை நாக்கொழுக பார்க்கும் ஆணின் மனம் இறுதியில் அவளுக்கும் வந்து சேர்கிறது.)
கஷ்டம்தாங்க. என்றேன்.
முடிஞ்சு போன கதை. விடுங்க.
ஒண்ணு கேட்டா தப்பா எடுக்க கூடாது.
கேளுங்க. பழகிட்டோம்ல.
இல்ல. கடைசியா எப்ப செஞ்சீங்க?
அவள் யோசித்தாள். சரியா தெரியலை என்றாள்.
தப்பா நினைச்சாலும் பரவாயில்ல… உங்க இடத்தில் நான் இருந்தா இப்ப ஒருத்தனை செட் பண்ணி இருப்பேன் என்றேன்.
அதுவும் ஆச்சு என்றாள்.
(அட்றா சக்கை. அட்றா சக்கை. அட்றா சக்கை.)
அது எப்பங்க.
சொன்னேன்ல. எனக்கு வாட்ஸப் கால்ஸ் எல்லாம் நைட்நேரம் பண்ண கூடாதுன்னு.
ஆமா…
அதான். அப்படி ஒரு இன்ஸிடெண்ட் நடந்திச்சி. (ஒருத்தனுக்கு விரிச்சு காட்டறது அவுத்து காட்டுவது எல்லாம் ஒரு சாதாரண இன்சிடெண்டா, அட்றா சக்கை.)
சொல்ல விருப்பம்னா சொல்லுங்க. என் மேல் உங்களுக்கு நம்பிக்கை இருந்தால் மட்டும் என்றேன்.
(நாம் வற்புறுத்த கூடாது. பின்னர் அவளே கக்குவாள். சொல்லாமல் போனாலும் கவலை இல்லை. மேட்டர் ஒண்ணு நடந்து போச்சு னு தெரிஞ்சப்பறம் அதையே நோண்டிட்டு இருந்தா அவளை நோண்ட முடியாது. நமக்கு தேவை கதை அல்ல. சதை. சதை. சதை மட்டுமே).
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
தேனருவி சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.
ரெண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ஒரு ஆளு கொஞ்சம் நடுத்தர வயசாளி… (பெருசுகள் என்றால் கொஞ்சம் வில்லங்கம். இளவட்டம் எப்போதும் அவசரம் அவசரமாய் காரியத்தில் இறங்கும். தண்ணி உடனே போய்விடும். பெருசுகள் நின்று நிதானமாய் செய்யும். மத்திய வயது கிழடுகள் இன்னும் கொஞ்சம் ஆபத்தானவை. அனுபவத்தை நன்கு காட்ட அவர்களால் முடியும்.)
ரொம்ப வயசான ஆளா?
கேளேன்.
அப்போ சொல்லி முடி.
அந்தாளு ஒரு சித்த வைத்தியர். அவர்கூட ஃபேஸ்புக்கில் பழக்கம் ஆச்சு. மேட்டருக்கு நிறைய குறிப்புகள் அவர் பேஜ் ல இருக்கும். அதை படிச்சிட்டு அவர் கூட பழக்கம் ஆச்சு. அவருக்கு ரெண்டு பிட் கூட அனுப்பி வச்சேன்.
பிட் னா?
ம்ம்ம்… தெரியாதோ?.
இல்ல… ஓன் பிட் படமா…
ம்ம்ம்… ஆமாம்…
லீக் பண்ணிட்டானா? போட்டோவா வீடியோவா…
ரெண்டும். லீக் பண்ணலை. ஆனா இது வேற விஷயம்.
அப்படி என்ன?
அந்தாளுக்கு ஒரு பொண்ணு. அவ காலேஜில் செகண்ட் இயர் படிக்கிறா…
சரி…
அவளை எம்புருஷன் இன்ஸ்டாகிராமில் கரெக்ட் பண்ணி இருந்திருக்கார்…
அடங் கொக்கா மக்கா…
ம்ம்ம்… பாரேன்…ஆனா இது எல்லாமே கோஇன்சிடென்ஸ். வைத்தியர் தன் பொண்ணை மோப்பம் பிடிச்சிட்டு கூட நாலு பேரை கூட்டிட்டு எங்க வீட்டுக்கு வந்தா நான் இங்கே இருக்கேன்.
வைத்தியர் சப்த நாடியும் ஒடுங்கி போச்சு. அப்பறம் காதும் காதும் வச்ச மாதிரி விஷயத்தை எங்களுக்குள்ளே பேசி முடிச்சோம். அதிலே இருந்து என் வாட்ஸாப்பில் என்ன வருது போகுதுன்னு எம் புருஷன் பார்த்துட்டே இருப்பார்.
(கதை கேட்டால் போதாது. இந்த அரிய காட்சியையும் புகழ வேண்டும். பெண்கள் காட்டி கொண்டே இருப்பது புகழுரை வேண்டித்தான். ஸோ இது என் முறை)
ஆனா தேனு… (இனி என்ன மரியாதை வேண்டி இருக்கிறது). உன் ரெண்டு மாங்காயும் அவ்ளோ சூப்பர். அதான் பின்னாடி சுத்திட்டே இருந்து இருக்கான்.
நீ எப்போ பார்த்தே. (மரியாதையை இறக்கி விட்டாள். சோலி முடிஞ்சது.)
அன்னிக்கு மொத மொத உன் வீட்டுக்கு வந்தேனா. அப்போ நீ அழுதியா…அப்ப நைட்டி வழியா ரெண்டும் பொசு பொசு னு தெரிஞ்சுச்சா…அதை பாத்துட்டு…
பாத்து…
போ. வெக்கமா இருக்கு?
கையடிச்சியா?
ஆமா… தேனு… வந்தா பண்ண முடியுமா? உன் வீட்டுக்காரர்…
கொஞ்சம் விட்டா பூந்துருவியே…
உனக்கு இஷ்டம்னா… இல்லாட்டி வேண்டாம்.
பின்னாடி சொல்றேன்.
அப்பறம் தேனு…
என்ன…
நான் ஒரு நாலு நாள் ஊருக்கு போறேன்.
என்ன விஷயம்.
போனில் சொல்ல கூடாது.
அபிஸியலா? எதுவும் பொலிட்டிகல் மாதிரி என்குயரி மேட்டரா?
ஆம். ஒரு சினிமா நடிகை கேஸ். எங்க பாஸ் என்னைத்தான் இதில் சோலோவா இறக்கி இருக்கார்.
அப்போ நாலு நாள் பேச முடியாதா?
நோ வே. வேணும்னா வீடியோ லிங்க்ஸ் அனுப்பி வைக்கிறேன். பார்த்து பார்த்து விரல் போட்டுக்க.
பழக்கம் இல்லையே.
பழகிக்க. வந்துரும். எவ்ளோ நாளைக்கு புருஷனோட நெளிஞ்ச கரண்டியை வச்சு உள்ள தள்ளிட்டு இருப்பே.
அது எங்கே பண்ணுது…ஆனா நான் விரல் போடமாட்டேன் அது வலிக்கும்.
பிள்ளை பெத்தாச்சு. இன்னுமா வலிக்கும்.
சீ…போ.
வெக்கத்தை பாரு…
போ…
தேனு…
ம்ம்
தேனு…
என்ன
பால் குடிக்கணும்.
குடிங்க…
சொம்புல குடிக்கணும்.
குடிங்க….
உன் சொம்புல…
சீ… போங்க…
பிறகு நாங்கள் நிறைய பேசினோம்.
(நான்கு நாள் வேலை என்று ரீல் விட்டேன். ஆபிசில் அதே கோப்புகளை தூசி தட்டி வைக்க வேண்டியதுதான். வயசு பையன் என்றால் இஎம்மியில் அப்பனை கை காட்டி விட்டு பைக் வாங்கி உற் உற்ரென்று சீன் காட்டி பிகர் சரிக்கலாம். நான் படிப்பை முடித்தபோது ஓட்டை சைக்கிள் வாங்கவும் எனக்கு வக்கு இல்லை.
இருந்தாலும் இப்படி வேலை என்று சொல்வது அந்த நான்கு நாளும் அவள் என்னை பற்றி நினைக்க வேண்டும். சொல் போல் மனதில் சூடேற்றி விடுவது வேறில்லை.
அதுவும் திருமண வயது வரை அப்பனும் ஆத்தாளும் எந்த கஷ்டத்தையும் சொல்லி தராமல், உணர்த்தாமல், தண்டிக்காமல் வாங்கி வாங்கி கொடுத்து கொஞ்சி கொஞ்சி வளர்க்கும் மகள்களை வெறும் வார்த்தையால் கிண்டி கிண்டி எடுக்க முடியும். அந்த மாதிரி சில பல பெண்கள் என்னதான் வாய் நிறைய வீரம் காட்டி பேசினாலும் அடிக்க வேண்டிய இடத்தில் அடித்தால் காலப்போக்கில் மடங்கவே செய்வார்கள்.)
இந்த நான்கு நாட்களுக்கும் எனக்கு தண்ணி காட்ட இருக்கவே இருக்கிறாள் கண்மணி.
பாருங்களேன்… பொது இடம், கூடவே எதிரில் ஒரு ஆண் இருக்கிறான் என்று கொஞ்சமும் வெட்கமில்லாது இரண்டு கால்களையும் பிளந்து பிளந்து அவள் ஆட்டிக்கொண்டு இருக்கும் அழகை. சுடிதாரில் அவள் தடித்த மேடு நன்கு உப்பி நிற்பதை பார்த்து கொண்டே என் மற்ற வேலைகளையும் பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
சினிமாவில் வருவது போல் சொம்பு நிறைய பால் எடுத்துக்கொண்டு முதலிரவு அறைக்குள் தேனருவி நுழைந்தபோது தேனருவிக்கு வயது இருபது முடிய ரெண்டு மாசம் இருந்தது.
உச்சி முதல் குதிகால் வரையிலும் வெள்ளை நிறத்துடன் பிறந்து பித்த வெடிப்பே இல்லாத கால்களுடன் வழு வழு முழங்கைகளுடன் சின்ன சின்ன கொய்யா காய்களுடன் மணம் முடித்த தேனருவி அன்று இரவு என்னவெல்லாம் புருஷனோடு செய்திருப்பாள் என்று நினைக்க நினைக்க எரிச்சலாக வந்தது.
அவள் ரெண்டு கடுவன் குட்டிகளை ஈன்றெடுத்து முலையூட்டி இரண்டையும் காலம் தப்பாது ரெண்டாங்கிளாஸ்க்கும் அரைக்கிளாஸ்க்கும் அனுப்பி விட்டு சமைத்து தோய்த்த நேரம் போக வீட்டின் பின் செம்பருத்தி மரத்துக்கு அடியில் உக்கார்ந்து செல்ஃபி அடித்துக்கொண்டு இருக்கிறாள்.
அவள் கணவன் இன்றைக்கெல்லாம் முப்பத்தி நாலு வயசில் முன்தலை சொட்டை விழுந்து பெரிய தொந்தியோடு சிவப்பு கட்டிடத்தில் உட்கார்ந்து அரசாணை நெம்பர் 17/2 வில் என்னமோ விழுந்து விழுந்து படித்து கொண்டிருக்கிறான்.
அந்தாள் பணிக்கான நுழைவு தேர்வை அரைகுறையாக எழுதி விட்டு பின்னர் இந்த வேலையை ஜல்லிக்கட்டு நிகழ்ச்சி ஒன்றில் மாடுகளை செக் பண்ண வந்த ஒரு மாட்டு டாக்டரை பார்த்து பேசி சரிக்கட்டி கொடுக்க வேண்டியதை கொடுத்து புரோக்கர் மூலம் வாங்கி இருக்கிறான்.
வில்சன்தான் இன்று இத்தகவல்களை எல்லாம் கோப்புகளாக்கி வைத்தார்.
நான் கடைசி செமஸ்டரில் செகண்ட் கிளாஸ் எடுத்த ஒரே குற்றத்துக்காக என் பி ஏ பொலிட்டிகல் சயன்ஸ் படிப்பு என்னை தம்பிடிக்கும் பிரயோஜனமின்றி முகத்தில் வயிற்றில் சேறடித்து ரோட்டில் நிறுத்தியது.
போவோர் வருவோர் வாயில் விழுந்து எழுந்து கடைசியில் மாசம் ஆறாயிரம் ருவாய்க்கு இங்கே வந்து வாழ்க்கையை ஒப்பேற்றி கொண்டிருக்கிறேன்.
நீதி மற்றும் நேர்மையான வழியில் போனால் என் பழம் பழுத்து உதிர்ந்து விடும் என்பது தினசரி நாளிதழ்கள் மூலம், சல்பேட்டா வாராந்திரிகள் மூலமும் இந்த துப்பறியும் பிழைப்பு மூலமும் புரிய வந்தபோது நான் ஆளே மாறி விட்டேன். விஸ்கிராஜாவும் இந்த மாற்றத்துக்கு ஒரு முக்கியமான காரணம்.
எது நன்றாக நடந்ததோ அது நன்றாக நடக்கும். அப்படித்தானே சொல்வார்கள்.
தெரியவில்லை.
எந்த குற்ற உணர்ச்சியும் இன்றி நான் நிம்மதியாக இருக்கிறேன். போதாதா?
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
காலை பதினோரு மணிக்கு தேனருவி அழைத்தாள்.
என்ன விஷயம் மேடம்?
எதுவும் இம்ப்ரூவ்மெண்ட் இருக்குங்களா?
சீக்கிரம் தெரியவரும் மேடம்.
இல்ல. நேத்து ஒரு அப்ஸீன் போட்டோ எனக்கு தப்பா வந்துச்சே. அது எந்த டீவி ல வரும்?
இங்கே இல்ல மேடம் ஆந்திராவில். அது நேத்து நைட் பிராட்காஸ்ட் ஆச்சே. நீங்க பார்க்கலையா. (கூசாமல் அள்ளி விட்டேன்).
அப்படியா… இல்லே. சரி அது பேசி என்ன இப்போ? நீங்க ரொம்ப வேலையா?
அருவி தேடி வருகிறது.
இல்ல. சீஃப் வெளியில் போய் இருக்கார். இப்ப பேசலாம். (கண்மணி கம்ப்யூட்டரில் மூஞ்சியை அழுத்தி கொண்டிருந்தாள்).
உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்? சும்மா கொஞ்சம் மனநிம்மதிக்குத்தான் உங்ககிட்ட பேசறேன். வேற இல்ல.
ஐயோ இதில் என்னங்க? (தேனுவுக்கு என்ன பிடிக்கும்? என் மனம் குழம்பியது. இருந்தாலும் அப்பனும் ஆத்தாளும் எந்த கஷ்டமும் தெரியாமல் ஒத்த பொட்டை பிள்ள என்று கொஞ்சி கொஞ்சி வளர்த்து இருப்பார்கள் அல்லவா. அது போதும்.) மைக்கேல் ஜாக்சன் ரொம்ப பிடிக்கும் என்றேன் உத்தேசமாய்.
இனிமே என்கிட்ட காட்டறதுக்கு என்ன இருக்குன்னு அதில் ஒருத்தனை கட்டி போட்டு கழட்டி செய்வாங்க பாருங்க. விடுங்க. வெள்ளைக்காரன் என்னமோ பண்றான். பண்ணட்டும் என்றேன். என் பண்பாடு என்னென்னா அதையெல்லாம் பேசவே கூடாது. இல்லீங்களா..?
தேனருவி இப்போது மடோனவை நோக்கி முலை குலுங்க ஓடுவாள் என்பது எனக்கு தெரியும்.
இளம் வயதில் திருமணம் செய்து கடமைக்கு ரெண்டே ரெண்டு பெற்று தள்ளிவிட்டு பின் உறவுகள் இன்றி சொந்தங்கள் இன்றி இருக்கும் குடும்பத்தில் பணம் பணம் என்று மண்டை காயும் கணவனை தரித்த மனைவிகளை லம்ப்பாக எடுத்து சாப்பிடும் சுகம்…. எனக்குத்தான் தெரியும்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
இனி நேரடியாக களத்தில் இறங்க வேண்டியதுதான் பாக்கி.
தேனருவிக்கு போன் செய்தேன். மணி அப்போது பதினொன்று இருக்கலாம்.
இதற்கிடையில் அவளுக்கும் எனக்கும் ஒரு சகஜமான நட்பு உருவாகும்படி சில யூட்டுயூப் வீடியோக்களை அனுப்பி வைத்தேன்.
பரம யோக்கியனாய் வாழ்வதுதான் கஷ்டம். ஆனால் அப்படி காட்டி கொள்வது எளிது. கொஞ்சம் படிப்பும் நுட்பமாக பேசவும் தெரிய வேண்டும். இந்த கால பெண்கள் மிகவும் தெளிவு.
அந்தக்காலத்தை போல் மென்று முழுங்கி வழிக்கு வர வைப்பது எல்லாம் மலையேறி விட்டது. ஒரு தலை ராகம் படத்துக்கும் மன்மதன் படத்துக்கும் உள்ள வித்தியாசம் ஒன்றே போதாதா?
அவளுக்கு இலக்கியம் பிடித்தால் அந்த டேஸ்ட் எப்படி என்று பார்த்து சங்க காலத்திலேயே இப்படி… என்று ஆரம்பிக்க வேண்டும்.
அவள் வீட்டில் எந்த கஷ்டமும் இல்லாது ஐபோன் ஐபாட் லெனோவா கம்ப்யூட்டர் சகிதம் கனத்த குண்டிகளோடும் கப் பிராவோடும் இருக்கும் இளம் பெண்கள் பெரும்பாலும் சங்ககால மேட்டர்களை ஒரு நாட்டு வைத்தியர் சமாச்சாரம் போலவே மனக்கண்ணால் பார்ப்பார்கள்.
அரை மணி நேரத்தில் அங்கிருந்து அவர்களை ஆங்கில செடக்சன் புத்தக ஏரியாவுக்கு கூட்டி வந்து விட வேண்டும். அதை உக்கார்ந்து படித்து பொழிப்புரை எல்லாம் செய்ய வேண்டியது இல்லை. இத படிச்சு பார்த்தா.. என்று அவளுக்கு மேட்டில் அரிப்பு வரும் வரை பேசினால் போதும்.
இப்படியே சினிமா, அரசியல் , பொதுஅறிவு என்று பல செக்டார்ஸ் இருக்கிறது. நான் அதில் எல்லாம் ரொம்ப மெனக்கிட மாட்டேன்.
சில கொத்தனார்கள் முதல் சில ஐ டி ஆபிசர் வரை எல்லா தொழில்களிலும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் இந்த குட்டிகளை மடக்கும் வித்தைகள் பலப்பல.
வீட்டை விட்டு வெளியில் வந்தால் அவள் சம்பளம் பிரா வாங்கவும் விஸ்பெர் வாங்கவுமே சரியாய் இருக்கும் பெண்களை மடக்க வாழ்க்கை சென்டிமென்ட் யுக்திகள் போதும்.
ஐ டி குருவிகளை பிடிக்க அங்கேயே ஆட்கள் உண்டு. அங்கே எனக்கு ஒன்று சிக்குகிறது என்றால் அது பெரும்பாலும் அடித்து கிழிஞ்சு போய் வெறும் தொங்கும் தோட்டமாய் மாறின கேஸ்தான் வரும்.
நான் குடும்ப ஸ்பெஷலிஸ்ட். இங்குதான் காலேஜ் குட்டியில் இருந்து குடும்ப குத்துவிளக்கு வரையில் விதம் விதமான மேட்டர் சிக்கும்.
“பத்தாம் கிளாஸ், பன்னண்டாம் கிளாஸ் பொண்ணுக்கு வலை விரிப்பது சுலபம். அவளோட அப்பனும் ஆத்தாளும் சும்மா படி படி னு உயிரை எடுப்பானுங்க. அந்த நேரத்தில் அவள்களோட கொஞ்சம் ஆறுதலா பேசி கவுத்திட்டா போதும். அவ சாமானை படமா வாங்கிட்டா அவ காலேஜ் போற வரைக்கும் வச்சு செய்ய முடியும் என்று பிலிப் ஒருமுறை சொன்னான்.
நாம சிக்கிட்டா…
சோலிய முடிச்சிருவானுக. சாக்கிறதையா இருக்கணும். ஒண்ணுக்கு நாலா கடலை போட்டு வச்சுக்கணும். உஷாராகி விலகி போய்ட்டாள்னா என்னமோ அவளோட நெனப்புல நாம செத்து செத்து பொழைக்கிற மாதிரி ரெண்டு கண்ணீர் மெசேஜ் படத்தை ரெண்டு நாளுக்கு போட்டுட்டு போடி…. பு….டா மவளே னு அடுத்தவ கிட்டே போய்ட்டே இருக்கணும் என்று மேலதிக குறிப்பும் கொடுத்தான்.
நான் வேலைக்கு வந்த பின் இப்படி இருக்கவில்லை. போக்ஸோ சட்டம் வேறு.
எனவே வீட்டு பெண்கள் மட்டுமே என் குறி.
நானாக செல்ல மாட்டேன். பட்சி தானாக சிக்கும். பொறுமை முக்கியம்.
கல்யாணம் ஆன கொஞ்ச நாளில் சில பல கணவன்மார்களுக்கு அவர்களின் மன்மத அம்பு அடித்து அடித்து மொண்ணையாகி விடும். பின் தைலம் துவங்கி அஸ்வகந்தா விறைப்பு க்ரீம் வரை போய் பார்த்து விட்டு வந்த வரைக்கும் செய்வோம் என்று பல ராத்திரிகள் அரைகுறையாகவே முடிந்து விடும். நுங்கு நீர் வருவதற்குள் தூங்கி விடுவான்கள்.
வெளியில் காட்டி கொள்ளாமல் அவளும் கோவிலுக்கும் குளத்துக்கும் பூஜை தட்டுடன் லாந்தி கொண்டிருப்பாள். தையல் கிளாஸ் போவாள். அல்லது இன்டர்நெட்டில் அலைந்து கொண்டே இருப்பாள்.
நாம் வலையை விரித்தால் அதில் ரெண்டு கோழியாவது சிக்கும். நம் வேலை படிப்பு அந்தஸ்து என்பதை வைத்து விரட்ட வேண்டும். சினிமா படம் போல் யாரை பார்த்தாலும் விரட்ட கூடாது.
தேனருவி கச்சிதமாக இதற்கெல்லாம் பொருந்தி வந்தாள். அவள் கணவன் அரசுத்துறையில் சரியான மாமாப்பயல் என்பதை வில்சனில் ரிப்போர்ட் தெரிவித்து கொண்டே இருந்தது.
இந்த மன உளைச்சல் வேறு தேனருவிக்கு இருக்கலாம். இருந்தால் வசதி என்று நான் நினைத்தபோதுதான் அந்த சிட்டு என்னை கூப்பிட்டு கூப்பிட்டு பேசினாள்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
யூட்யூப் மேட்டர் சொன்னேன் இல்லையா? அதை சொல்லி முடித்து விடுகிறேன். தேனருவி வழக்கம் போல் அவள் தம்பி கேஸில் ஆரம்பித்து பின் வேறு பக்கம் சென்றாள்.
அது நாட்டு நடப்பு சார்ந்தது. அவள் சில அரசியல் கட்சிகளை திட்டி சபித்து கொண்டிருந்தாள். நான் இடையில் புகுந்தேன்.
அரசியல் வேண்டாங்க. (கரெக்ட் பண்ணும்போது அரசியல் கலக்க கூடாது)
ஏங்க… பிடிக்காதா…
(குரல் நடுங்க) வாழ்க்கையே நம்மளை போட்டு பாக்குது. நான் போடத்தான் ஒண்ணும் சிக்க மாட்டேங்குது என்றேன் டபுள் மீனிங்கில்.
என்ன சொல்றீங்க புரியலை என்றாள்.
இந்த இடத்தில் கொஞ்சமும் தயங்காது, யோசிக்காது, பின்வாங்காது, தவிக்காது சொல்ல வேண்டியதை சொன்னேன்.
அதாங்க…ஓ…. போடறது… ரெண்டு நிமிஷ மேட்டர். அதுக்கே வழி இல்ல… நாட்டை நான் பார்த்து படிச்சி திருத்தி….
இப்போது தேனருவி மொபைல் ஆஃப் செய்ய வேண்டும். என்னை பிளாக் செய்ய வேண்டும். கொஞ்சம் மனதை திடம் செய்து வீட்டிலோ கணவனிடமோ என்னை பற்றி சொல்ல வேண்டும்.
ஆனால் அவள் என்னிடம் பேசினாள்.
சே.. என்னங்க… இப்படி பேசிட்டீங்க.
நான் பத்து முறையாவது வருத்தம் தெரிவித்து போனை அணைத்தேன்.
அவளும் கூப்பிடவில்லை.
சரியாய் அரை மணி நேரம் கழித்து நானே கூப்பிட்டேன்.
மன்னிச்சேன் னு ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்க.
இதுல என்ன இருக்கு. நாங்க அது பாத்துட்டோம் நீங்க பாக்கலை. விடுங்க.
இல்ல. நேத்து ஒரு யூட்யூப் பார்த்தேன்…
சரி…
அதில் எப்படி எல்லாம் பேசினாங்க தெரியுமா… நாடு கெட்டு போச்சுங்க.
(இந்த யூட்டூபில் போடுவதெல்லாம் சுத்த பொய். அதற்கு ஆள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் பேசுவார்கள். வாட்சப் சாட் வீடியோக்கள் எல்லாம் ஒரு பிரத்யேக மென்பொருள் மூலம் வடிவமைக்கபடும். அதாவது நானே ஆணும் பெண்ணுமாக ஒரே மொபைலில் பேசுவது போல் டைப் பண்ண முடியும். இதை எல்லாம் யார் யோசிக்க போகிறார்கள்.)
என்ன பேசினாங்க..
இருங்க
எல்லா லிங்க்ஸ்ம் எடுத்து அனுப்பினேன்.
கேட்டு பாருங்க.
நான் எதுக்குங்க இப்ப இதையெல்லாம் போய் கேக்கணும்.
(இவ இப்போ அலர்ட்டா இருக்கா. விட்டு பிடிக்கணும். ஜகா வாங்க வேண்டிய நேரம்)
இல்ல.. நீங்க அழிச்சிடுங்க. ஒரு வேகத்தில் அனுப்பிட்டேன்.
சரி சரி… சீக்கிரத்தில் ஓர் கல்யாணம் பண்ணுங்க. எல்லாம் சரி ஆகிடும்.
(புத்தி சொல்றாளாம். எவளை போய் கேட்டாலும் வீடு சொத்து பத்து என்றுதான் ஆரம்பிக்கிறாள். அவளிடம் உன் அப்பனுக்கு எப்படி இவ்ளோ சொத்து வந்தது என்றால் லேஸில் பதில் வராது.
வாடகை வீடுதான். கம்மி சம்பளம். கொஞ்சம் கடை அரிசி. கொஞ்சம் ரேஷன் அரிசி. சத்தியமா உன் கூட இருந்தா மனசு நிம்மதியா இருக்கும். நீயும் பேராசை இல்லாம இருந்தா நிம்மதியா இருக்க முடியும். கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா என்று கேட்கவே கூசுகிறது.
டைட் ஜீன்ஸில் இடுப்பில் போனை மாட்டிக்கொண்டு ரெண்டு முலைகளை ஆட்டிக்கொண்டு திரிபவள் வேண்டாம். ஒரு சாதாரண பெண்… இல்லை.
சரி. விட்டுவிடு. நமக்கு ஒன்றும் வேண்டாம் என்று சொன்னால் நம் அறிவுக்கு தெரிகிறது. ஆனால் என் ஹார்மோனுக்கு? என் சாமானுக்கு?)
அதெல்லாம் நடக்காதுங்க. விட்டுடுங்க.
ம்ஹ்ம். நடந்தாலும் அப்படித்தானே போகுது வாழ்க்கை என்றாள் தேனருவி.
(இதுதான் அடுத்த வாய்ப்பு).
உங்களுக்கு என்னங்க… தங்கமான புள்ளைங்க…
(அவள் புருஷனை இங்கே மென்ஷன் பண்ணக்கூடாது. அவன் ஓஞ்சு போய் இருப்பதால் கையை கொண்டு கக்கூஸில் எல்லாம் முடித்து கொள்வான். அதனால் அவள் இப்போது பிள்ளைகளை நினைத்துதான் உயிரை விடுவாள்கள். அங்குதான் அம்பை விட வேண்டும். விட்டேன்.)
அதுங்க நல்லாத்தான் இருக்கும் அம்மா அம்மான்னு. (பின்ன கழுதை குட்டியில் அழகாத்தானே இருக்கும்)
வேற என்னங்க…
சொல்லி இனி என்ன ஆகப்போகுது. எனக்கு பாதி வாழ்க்கை போயிடுச்சு.
உங்க வயசு என்ன?
ஜூன் வந்தா முப்பது ஆகும்.
இதுவெல்லாம் ஒரு வயஸா? அவர் கூட சந்தோசமா இல்லையா? தப்புன்னு தோணிட்டா பதில் சொல்ல வேண்டாம். (விஜய் இந்த சச்சின் படத்தில் இடுப்பை நெளிப்பாரே. அப்படி நாம் நம்முடைய குரலில் நெளிக்கணும்.)
சொல்றதுக்கு என்ன…
அவ்வளவுதான். இனி என்ன. வசமாக ஒரு ஆண்ட்டி சிக்கி விட்டாள். இனி வழக்கம் போல் வித்தைகள் துவக்க வேண்டும்.
இன்ஸ்பெக்டர் மறுபடியும் ஒருமுறை வினோதமாக வில்சனை பார்த்தார்.
நான் இந்த கேஸ்ஃபைல் க்ளோஸ் செய்து விடலாம் என்று நினைக்கிறேன். இறந்த அந்த பையனின் வீட்டினில் இருந்து இது குறித்த பெரிய ரிக்வெஸ்டோ ஊர் மக்களின் ரோடு மறியலோ இல்லை. ஃப்ரொன்ஸிக் ரிப்போர்ட் போஸ்ட் மார்ட்டம் ரிப்போர்ட் எல்லாம் அந்த நபர் தவறி கீழே விழுந்ததால் சிறு காயம் இதய பாதிப்பு என்றுதான் சொல்கிறது மிஸ்டர் வில்சன்.
இருக்கட்டும் இன்ஸ்பெக்டர். ஆனாலும் எனக்கு இது கொலை என தோன்றுகிறது.
எனில், ஆதாரங்கள் வேண்டுமே?
விரைவில் தருகிறேன்.
உங்கள் இஷ்டம் வில்சன். ஆனால் நான் என் மேல் அதிகாரிகளின் உத்திரவு என்னவோ அதை மட்டுமே செயல்படுத்துவேன்.
வில்சன் அங்கிருந்து விடைபெற்றார்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
சாந்தமூர்த்தி….
என்னைத்தான் வில்சன் அழைக்கிறார்.
சார்…
அந்த கிராமத்தில் போய் கொஞ்சம் சீன் ஆஃப் க்ரைம் பார்த்துட்டு வா.
சார் அந்த முழு ரிப்போர்ட் நம்ம ராகவ் கிட்டே இருக்கு.
தெரியும். இப்போ நீயும் போய் ஒருதரம் ஸ்டடி பண்ணிட்டு வா. லோக்கல் மக்களின் பப்ளிக் ஒப்பினியன் சேகரிச்சு கொண்டு வா. இனி நீயும் இதுவெல்லாம் கத்துக்க.
சரிங்க சார்…
கிளம்பு. இப்பவே…
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
வில்சன் மாநகரின் புகழ்பெற்ற ஒரு டிடெக்டிவ். அவரை தேடி வரும் வழக்குகள் போக சில வழக்குகளை அவரே விரும்பி முன் வந்து விசாரிக்கவும் செய்வார்.
இந்த வழக்கும் அப்படித்தானோ என்று எனக்கு யோசனை தோன்றியது.
என் வேலை சீன் ஆஃப் க்ரைம் பார்ப்பது அல்ல. அவற்றை யார் துழாவி பார்த்து அறிக்கை செய்கிறார்களோ அந்த ரிப்போர்ட்டை நாள்வாரியாக நேரம் வாரியாக பிரித்து கலர் கலர் ஃபைல்களில் தொகுத்து சிவப்பு நாடா போட்டு முடிச்சிட்டு விடுவது. ரேக்கில் அடுக்கி கம்ப்யூட்டரில் குறித்து கொள்வது. ரசகுல்லா சாப்பிடுவது.
சாப்பிட்டு முடித்த மதிய நேரத்தில் தொகுத்த விபரங்களை எல்லாம் துல்லியமாக எக்ஸெல்லில் டேட்டாக்களாக பதிவு செய்வது. மிச்ச நேரத்தில் ஆபிஸ் அசிஸ்டெண்ட் கண்மணியை ஆசையாய் நோக்குவது.
சீன் ஆஃப் க்ரைம் எப்படி பார்க்க வேண்டும்? ஒருவேளை டூயல் ரிப்போர்ட் மூலம் இந்த வழக்கில் ஒத்திசைவை கண்டறிவாரோ?
🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆
நகரத்தின் எல்லை கடந்து வலப்புறம் திரும்பி மண்சாலை ஏறி பெயர் தெரியாத மரங்கள் செடிகளை கடந்து ஒரு வீட்டின் முன் நின்றேன்.
ஒரு பேரிளம் பெண் (பச்சை புடவை) வீட்டின் உள்ளிருந்து வந்தாள். இப்ப சமீபத்தில் ஓர் பையன் உரக்கிடங்குக்கு பக்கத்தில்… என்றேன் சத்தமாக.
எதிர் வரிசையில் சற்று தள்ளி இருந்த ஒரு வீட்டை காட்டி மீண்டும் உள்ளே சென்றார். அவரின் பெருத்த பின்புறத்தை சற்று நேரம் நின்று பார்த்து விட்டு பல்சரை (செகண்ட் ஹாண்ட். லோனில் வாங்கியது) பச்சைப்புடவை ஆண்ட்டி குறித்து காட்டிய வீட்டின் முன்பாக நிறுத்தினேன்.
மரணத்தின் சோகம் இன்னும் அகலாத வீடு. வெளியில் நின்று உள்ளே குரல் விட்டு அழைத்தபோது ஒரு வயதான பாட்டி என்னை உள்ளே அழைத்து சென்றார். எதிர்ப்பட்ட இன்னொரு பாட்டியிடம் ‘போலீஸ் வந்துருக்காக’ என்றார் புடவை தலைப்பால் வாயை மூடியபடி.
இல்ல…நான்…
வாங்கய்யா… தேனருவி… தேனு…
ஒரு பெண் வந்தாள். கும்பிட்டாள். தவறினவனோட ஒடம் பொறந்த அக்கா இந்த பொண்ணு என்றார் ஒரு பாட்டி.
வணக்கம் என்றேன்.
பாட்டி ஒரு சேரை விரிக்க அமர்ந்தேன். நேரிடையாக விஷயத்தை விளக்கினேன். வில்சனில் துவங்கி எல்லாம் எல்லாம் சொல்லி முடித்து இறுதியாக பாட்டிக்கு புரியும்படி நான் காவல்துறை இல்லை என்றேன்.
தேனருவி நிறைய சொன்னாள்.
இறந்து போன அவள் தம்பியோடு பாண்டி விளையாடியதில் துவங்கி அவன் கூட்டாளி சேர்க்கை பற்றி எல்லாம் சொன்னாள். அவன் பெயரில் இருக்கும் சொத்து பற்றி அது சார்ந்த பகை பற்றி இப்படி அவள் சொல்லியது ஏராளம்.
தேனருவி கணவன் ஒரு பிரபலமான அரசாங்க ஊழியர். அவர் பெயரை சொன்னதும் எனக்கு சர்வமும் புரிந்தது.
அவனுக்கு எந்த கெட்ட பழக்கங்களும் இல்லை. ஆனால் லஞ்சத்தில் ஊறிய கை. மேல்மட்ட அதிகாரிகள் வரை கூட்டு சேர்ந்து வருவோர்களிடம் கமிஷன் வாங்கி பங்கு பிரித்தது போக உள்ளூர் கான்டிராக்டர்களிடம் கலெக்க்ஷன் வாங்கி மந்திரிகள் வரை ப்ரசண்டேஜ் பிரித்து அனுப்புவதில் கில்லாடி. அவன் யாராலும் எப்போதும் அசைக்க முடியாத இடத்தில் இருந்தான். டிடெக்டிவ் வில்சனுக்கு மூக்கு ஏன் வேர்க்கிறது என்று இப்போது புரிந்தது.
தேனருவி இரண்டு குழந்தைகளின் தாய் என்றாலும் மத மதவென்று ஏராளமாய் இருந்தாள். தம்பியை நினைத்து அவள் சரிந்து குலுங்கி அழும்போது நைட்டி வழியே ரெண்டும் ஜோடியாக ஆடியது.
நல்ல நாட்டுக்கட்டை என்று நினைத்தேன்.
முயற்சி செய்யலாமென்று தோன்றியது.
இங்கே யாரும் இல்லை என்றால் ஆறுதல் சொல்வதுபோல் சில இடங்களை பிடித்து அழுத்தி என் பற்றிய நினைவை ஒரு உறுத்தலாக அவளுக்கு பதியும்படியேனும் உருவாக்கி இருப்பேன். இந்த கிழவிகளால் அது அசந்தர்ப்பமாக நிகழாது போய் விட்டது.
ஒண்ணும் நினச்சு கிறங்கி நிக்காதிய. எங்க ஆபிசர் மெனக்கெட்டு இந்த கேஸ் பார்த்துட்டு இருக்காரு. நீங்க என்ன படிச்சிருக்கிய என்றேன்.
ஜூவாலஜியில் பேச்சிலர் டிகிரி. வீட்டுக்கு ஒரு பெண். பெரிய கை. நிறைய செல்லம் கொடுத்து வளர்ந்த பெண் என்று பலவும் தெரிந்தது. எங்க பாஸ்க்கு உங்க காண்டாக்ட் நம்பர் வேணுமே என்றேன்.
கொடுத்தாள்.
குறித்துக்கொண்டு அங்கேயே அழுத்தி அவள் போனை ஒலிக்க செய்தேன்.
என்னோட நம்பர். இன்னும் தகவல் தெரிஞ்சா சொல்லுங்க. நான் நியாயமா உங்க ஹஸ்பண்ட் கிட்டேதான் பேசணும். அவர் நம்பர் என்ன என்றேன்.
அவர் எப்பவும் வேலையில் பிஸியா இருப்பார் என்றாள்.
அதுதானே எனக்கும் வேண்டும்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
வில்சனிடம் அனைத்து விவரமும் எழுதி அறிக்கையாக சமர்ப்பித்தேன். வாங்கி வைத்து கொண்டு நீ என்ன நினைக்கிறே என்றார்.
யோசிச்சா மோட்டிவ் இருக்கு சார்.
குட். ராகவ் எங்கே?
இன்னும் வரலை சார்.
நீ போ. ரொட்டீன் வர்க் பார்க்க ஆரம்பி.
தேங்க்யூ சார்.
வில்சன் யாருக்கோ போன் செய்து ‘நான் நினைத்த மாதிரி இந்த கேஸில்’ என்று பேசிக்கொண்டிருந்தார்.
என் மொபைலை உயிரூட்டி இன்டர்நெட் உசுப்பி வாட்ஸாப்பை வந்தடைந்து தேனு ப்ரொபைல் பார்த்தேன்.
வீட்டு கொல்லையில் ஒரு ரோஜா பூவை பிடித்து நிற்கும் யாரோ எடுத்த போட்டோவை dpயாக சூடி இருந்தாள்.
அவள் about இல் டீஃபால்ட் At work இருந்தது. (இதை வைத்து கூட ஒருத்தியை மதிப்பிட தெரிய வேண்டும்)
ஹாய்… ஐ அம் பேக் டூ ஆபிஸ் என்று அனுப்பி வைத்து நெட்டை அணைத்து விட்டேன்.
எதிரில் கண்மணி ஷார்ப்பனரில் ஒரு பென்சிலை நுழைத்து திருகினாள். எனக்கு தேனருவி நினைவாக இருந்தது.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
தேனருவி சரியாய் இரண்டு மணி என்னை நேரத்தில் கூப்பிட்டாள்.
என்ன மெசேஜ் அது? வந்திச்சி எனக்கு.
நான் ஆபிசுக்கு திரும்ப வந்துட்டேன். அதத்தான் உங்ககிட்ட சொன்னேன்.
இப்போ நம்ம கேஸ் விஷயமா நான் ஸ்டேஷன் வரைக்கும் போணும்…ஸோ…
புரியுது.. சாரி வச்சிடறேன்.
(ஆரம்பத்தில் கொஞ்சம் பந்தா காட்டுவது என் பழக்கம்)
தேனு….
கண்மணி இப்போது குனிந்து எழுதி கொண்டிருந்தாள். வலது தோள் பட்டையில் இருந்து உள்பாடி வெளியில் வந்திருந்தது. பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
வில்சன் என்னை இன்டெர்காமில் கூப்பிட அவர் அறைக்கு சென்றேன்.
வெல்… மூர்த்தி, இன்னிக்கு கலெக்ட் பண்ணின மேட்டர் எல்லாம் ராகவ் கிட்டே கொடுத்திடு. நீயும் அந்த பக்கம் அடிக்கடி போய் ஒரு டச் வச்சுக்க.
எஸ் சார்.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
வீட்டுக்கு வந்த பின்னும் தேனருவி மனதுக்குள் குலுக்கி குலுக்கி நின்றாள்.
அவசரமே கூடாது. அது பந்தி பரிமாறிய பறவை. முதலில் விருப்பத்தை அவளுள் உருவாக்க வேண்டும் என்று சொல்லி கொண்டேன்.
தேனு.. அவள் வீட்டில் அப்பனும் ஆத்தாளும் செல்லமாய் வளர்த்த புறா என்பது தெரிந்தது. அதனால்தான் கண்ணி வைத்து கவர்மெண்ட் மாப்பிள்ளையாக வேட்டையாடி உள்ளனர் என்பதும் எனக்கு புரிந்தது. மெதுவாக சாப்பிட வேண்டிய பால் பாயாசம் என்பதை சொல்லி நினைவில் பதித்து கொண்டேன்.
இப்படியெல்லாம் யோசித்து கொண்டே வாட்ஸாப் சென்றேன். தேனு மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கிறாள். அட…
அவள் தம்பியின் இரண்டு போட்டோக்கள் அதில் இருந்தது. உங்களுக்கு உதவுமே என்ற வரியுடன்.
உடனே மிக்க நன்றி என்று ஒரு வரி போட்டுவிட்டு அங்கேயே இருந்தேன்.
சரியாய் பத்து நிமிடத்தில் வந்தாள்.
இட்ஸ் ஓகே என்றாள்.
நீங்கள் ஃபிரீ என்றால் கால் செய்யவா?
அவர் இருக்கார் என்றாள்.
பரவாயில்லை. நாளை நீங்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் அழையுங்கள். விஷயம் இதுதான். தம்பியின் டெத் சர்டிபிகேட் வேண்டும் என்றேன். (அதை வைத்து திவசமா போட போகிறேன்.சும்மா கடலையை வறுக்க)
நாளை காலையில் அழைக்கவா?
நன்றி என்றேன்.
உடனே விலகினேன். நெட்டை துண்டித்தேன். எனக்குள் தேனருவி கசிய துவங்கியது.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
காலையில் போன் செய்தாள்.
சர்டிபிகேட் இருக்குங்க.
வந்து வாங்கிக்கறேன். அப்பறம் ரொம்ப சாரிங்க. உங்க பிரதர்க்கு இப்படி நடந்திருக்க கூடாது. உங்க ஹஸ்பண்ட் இப்ப உங்க பக்கத்தில் இப்ப உங்க கூட துணையா இருக்கணும். (வார்த்தையை அளந்து அளந்து போட வேண்டும்.)
பரவாயில்ல. என்ன பண்றது. அவருக்கு வேலைதான் எப்பவும் என்றாள்.
(ஆம். புளிச்ச பாலை ஒரு மனுஷன் எவ்வளவு நாள் குடிக்க முடியும். பழைய பாத்திரத்தில் எத்தனை நாளைக்கு புழங்க முடியும்?)
உங்களுக்கு என்னமாச்சும் செய்யனுங்க என்றேன்.
கொலைகாரனை கண்டுபிடிச்சா போதும் என்றாள்.
அது பாருங்க.. ஒரு மாசம் கூட ஆவாது. கைரேகை வச்சு போலீஸ்ல என்குயரி போய்ட்டு இருக்கு. ஆனா நீங்க அங்கே போய்டாதீங்க. அங்கே பணம் கேட்டு உசிரை எடுப்பானுங்க. நானே விசாரிச்சு அப்பப்போ சொல்றேன்.
சரிங்க. ஆனா…
சொல்லுங்க தயங்காம…
நைட் பதினோரு மணிக்கு மேல் வாட்ஸாப் கால் எதுவும் பண்ண வேண்டாம்.
அப்போ பத்துக்கு…
தேனருவி சிரித்தாள்.
அப்பாடா. இப்படி நீங்க சிரிச்சதே போதும். எல்லா கவலையும் மறந்துட்டு நிம்மதியா இருங்க. பை தி வே நான் வேறொரு கேஸ் சம்பந்தமா இப்ப கிளம்பி போகணும்… (இதுவும் ரீல். பந்தா)
சாரி..சாரி…ப்ளீஸ்.
போனை அணைத்து விட்டு சேரில் சாய்ந்தேன். கண்மணியின் புடவை விலகி ரெண்டு மடிப்பு இடுப்பு தெரிந்தது.
எனக்கு பொழுது போக ஆரம்பித்தது.
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
மாலையில் வீட்டுக்கு வந்து நடந்த சம்பவங்களை வரிசையாய் யோசித்தேன்.
இனி தேனை வார்த்தையால் அங்குலம் அங்குலமாக உரிக்க வேண்டும். அதை எங்கிருந்து எப்படி துவங்க வேண்டும் என்பது தெரியும்.
ஒரு பழைய பங்களாதேஷ் கப்பிள்ஸ் படம் இருந்தது. இருவரும் ஓட்டுத்துணி இன்றி கட்டில் மேல் பின்னி கிடந்தனர். அந்த படத்தை பார்க்கும்போது அது ஒரு போலீஸ் விசாரணைக்கு உரிய போஸ் போலவும் தெரியும்.
தேனுக்கு வாட்ஸாப்பில் அனுப்பி வைத்து சரியாய் மூன்று நிமிடம் கழித்து டெலிட் செய்தேன்.
சரியாய் பத்து நிமிடம் கழித்து போன் செய்தாள்.
என்னங்க…என்னங்க…இப்படி…
எந்த பதட்டமும் இன்றி நான், என்ன னு சொல்லுங்க மேடம். எதுவும் அவசரமா?
இல்ல… உங்க போனில் இருந்து தப்பா ஒரு படம் வந்திச்சி…
என்ன படம்? வாய்ப்பு இல்லையே…
இல்ல. வந்துச்சு. ரெண்டு பேர் ட்ரஸ் இல்லாம….
ஓ…காட்… அது டெலிட் பண்ணிடுங்க.
பண்ணிட்டேன். நீங்களா அனுப்பினீங்க?
ஆமா. ஆனா உங்களுக்கு இல்ல. அது ஒரு 5 டீவி சேனல்ஸ்’க்கு அனுப்ப வேண்டிய படம். ப்ளீஸ் அதுபத்தி யார்கிட்டயும் சொல்லாதீங்க. வேலை போய்டும்.
சரிங்க. (கொஞ்சம் தயங்கி) யாருங்க அவங்க?
அது ஒரு கள்ள காதல். மல்டி மில்லியனர்.
ஆந்திரா கேஸ். நாடு கெட்டு போச்சுங்க என்றேன்.
ஆமாமா… இப்ப ரொம்ப. என்றாள்.
என் பொழைப்பை பாருங்க. இதையெல்லாம் துப்பறிந்து சேர்த்து அனுப்பி, கல்யாணத்துக்கு முன்னாடியே இப்படி எல்லாம் பார்க்கணும்னு என் விதி.
விடுங்க. தொழில்தானே.
அதுக்கு ஒரு அளவு இல்லீங்களா. நேத்து பாருங்க இப்படி ரெண்டு லிங்க் வந்துச்சு.
லிங்க்கா? யாரு?
ஐய. அது ரொம்ப சங்கடம் விட்டுடுங்க.
அப்படினா வேண்டாம்.
இப்ப ஆறு மணி நான் ரெண்டு அஞ்சாம் கிளாஸ் ஸ்டுடெண்ட்ஸ்க்கு டியூசன் எடுக்கணும். ஏழு மணி வரை… சர்வீஸ்.
நீங்க பாருங்க.
அதை அழிச்சிடுங்க.
அப்பவே அழிச்சிட்டேன். வரேன்.
தேனருவி அழித்திருக்க மாட்டாள் என்பது எனக்கு தெரியும். சிகரெட்டை பற்ற வைத்தேன். சுடிதார் இறுக்கியதில் கண்மணியின் பெரிய தொடைகளின் அளவு என் கண்களில் ஆடியது
You must be logged in to post a comment.